zajęcia plastyczne inspirowane Ewangelią
Wielcy uczeni, bardzo mądrzy ludzie z dalekich krajów, rozpoznali po znakach na niebie, że zdarzyło się coś niezwykłego. Wyruszyli więc w daleką i niebezpieczną podróż, żeby na własne oczy zobaczyć Tego, którego zapowiadały znaki. Czy my też rozpoznajemy Boga w znakach, które dla nas zostawia? Dzisiaj rysujemy mędrców podążających na wielbłądach do Betlejem.
W drodze z Galilei do Judei towarzyszyliśmy Maryi z Jezusem pod Jej sercem, gdy biegła do brzemiennej Elżbiety. Potem widzieliśmy tam Maryję i Józefa, gdy szli na spis ludności do Betlejem. I wtedy urodził się Jezus. Teraz znów jesteśmy na tej samej drodze – Święta Rodzina wraca do domu ze święta Paschy w Jerozolimie. Rodzice orientują się, że wśród pielgrzymów nie ma ich dwunastoletniego Syna…
Nareszcie się doczekaliśmy! Boże Narodzenie! Każdy z nas biegnie do Stajenki, przywitać Nowonarodzonego Jezusa. A z nami nasi Aniołowie Stróżowie, którzy śpiewają razem z chórami anielskimi: „Chwała Bogu na wysokościach!”
Maryja biegnie do swojej starszej krewnej Elżbiety, która na jej widok wydaje radosny okrzyk. Nie tylko Ona zna tajemnicę Maryi – zna ja również maleńki, jeszcze nienarodzony Jan… Próbujemy narysować to niezwykłe spotkanie.
Jan Chrzciciel mówi nam dziś, co mamy robić, żeby przygotować się na przyjście Mesjasza, czyli Pana Jezusa: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Podzielimy się tym, co mamy z potrzebującymi.
Jan zostaje posłany przez Boga, by przygotował nas na przyjście Chrystusa. Nawołuje, byśmy prostowali ścieżki. Czy to nie jest zadanie dla budowniczych dróg? Rozplątujemy nasze poplątane drogi, żeby szybciej spotkać Pana Jezusa.
Ten niezwykły czas – Adwent – zaczynamy od przypomnienia sobie, że czekamy na przyjście Chrystusa na końcu czasów. Wycinamy dwa serca – jedno pełne trosk doczesnych, drugie pełne światła i przestrzeni zostawionej na przyjście Jezusa.
