Dzisiaj pewien człowiek zadaje Panu Jezusowi bardzo ważne pytanie: co zrobić, żeby osiągnąć życie wieczne. Rada jest prosta, ale niełatwo ją zastosować. Trudno pozbyć się naszych „garbów” pełnych rozmaitego bogactwa. Wyklejamy wielbłąda przyglądającego się uchu igielnemu. Jakie to szczęście, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych…
Uczniowie Jezusa odganiają dzieci, żeby nie przeszkadzały. Muszą być zdziwieni, gdy Pan Jezus mówi, żeby to oni nie przeszkadzali dzieciom! Z papieru wycinamy postać Jezusa przytulającego dziecko.
Dzisiaj Jezus przestrzega nas przed gorszeniem innych ludzi. Co znaczy to słowo – gorszyć? To sprawiać, że inni ludzie stają się przez nas gorsi. Nasze postępowanie odbija się na innych, tak jak plamy z jednej postaci odbijają się na drugiej.
Uczniowie Jezusa kłócą się o pierwsze miejsce. Każdy chciałby je zająć. Tymczasem Jezus, jak zwykle, odwraca wszystko do góry nogami. Kto tak naprawdę jest większy?
Jezus zapowiada Swoją śmierć a uczniowie się dziwią, bo nie tak sobie wyobrażali Mesjasza. Nasze myśli są często zupełnie inne niż Pana Boga… Mesjasz będzie dźwigał krzyż, umrze i zmartwychwstanie! To nie do pomyślenia! Rysujemy dzisiaj Krzyż ze Zmartwychwstałym Barankiem.
Bywa, że nie słyszymy, co się do nas mówi. Mimo że mamy zdrowe uszy. Albo nie mówimy tego, co powinniśmy powiedzieć, mimo że mówić możemy. Pan Jezus uzdrawia głuchoniemego. Rysujemy człowieka, który słyszy i mówi.
Jezus wskrzesza z martwych córeczkę Pana Jaira. To niesamowite! Rysujemy tę scenę czarnym tuszem na białej kartce.
Malujemy burzę na jeziorze, przerażonych uczniów i spokojnego Jezusa. Kiedy grozi nam w życiu jakaś burza wołajmy o ratunek do naszego Pana!
Na gałązkach przyczepimy listki i ptaki ulepione z plasteliny. Takie drzewo wyrasta z maleńkiego nasionka. Jak nasza wiara. To tajemnica Królestwa Bożego.
Narysujemy dziś, jak faryzeusze i rodzina Pana Jezusa próbują odciągnąć Go od nauczania. Ale nic z tego, On zostaje ze słuchającymi Go.
Kredkami do Nieba 